Αίτια: συνήθως εμφανίζεται με τις δραστηριότητες που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις πρηνισμού και υπτιασμού του πήχυ με τον αγκώνα σε έκταση ( backhand στο τένις ) . Η πάθηση αυτή είναι συχνή στους τενίστες αλλα μπορει να εμφανιστεί και σε άλλους ασθενείς. Η βλάβη ξεκινά ως μικρο - τραυματισμοί στην έκφυση του βραχύ κερκιδικού εκτείνοντα τον καρπό ( ECRB ), αλλά μπορεί επίσης να περιλαμβάνει και τους υπολοιπούς εκτείνοντες τένοντες.

Οι τένοντες συνδέουν τους μυς με τα κόκκαλα. Όταν το χέρι κάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις οι τένοντες αλλα και οι μύες εμφανίζουν μικρές ρήξεις.

Εμφανιζεται στους τενίστες με παραγόντες κινδυνου τη βαρειά ρακέτα, την κακή τεχνική (swing), τη λάθος λαβή και την αυξημένη τάση στις χόρδες αλλά και σε έργατες που χρησιμοποίουν βαρεία εργαλεία και σε εργαζόμενους που είναι αναγκασμένοι να επαναλαμβάνουν συνέχεια κινήσεις που περιλαμβάνουν ανύψωση αντικείμενων και λαβές. Είναι συχνότερο σε ηλικίες από 35 έως 50 ετών ενώ προσβάλει το ίδιο άντρες και γυναίκες.

Η διάγνωση είναι κλινική με τοπική ευαισθησία στην έξω επιφάνεια του αγκώνα , δυσκολία στο σφίξιμο της γροθιάς και με αναπαραγωγή των συμπτωμάτων με έκταση του καρπού υπό αντίσταση.

Θεραπεία: Η θεραπεία είναι κυρίως συντηρητική , με πάγο, με τροποποίηση της δραστηριότητας (μεγαλύτερη λαβή και πιο ελαστική ρακέτα), φυσικοθεραπεία (stretching, υπέρηχοι), αντιφλεγμονώδη φάρμακα και έως τρεις εγχύσεις κορτικοστεροειδούς στην περιοχή της μέγιστης ευαισθησίας εφόσον έχουν αποτύχει τα άλλα μέτρα. Η επιτυχία της συντηρητικής θεραπείας ανέρχονται στο 95% αλλά χρειάζεται πολύ υπομονή.

Επιμονές περιπτώσεις απαιτούν ανοικτό ή αρθροσκοπικό χειρουργικό καθαρισμό της έκφυσης του εκτείνοντα τένοντα από την περιοχή του αγκώνα.

Έσω επικονδυλίτιδα ( Αγκώνας του γκολφέρ )

• Αυτή η κατάσταση έχει χαρακτηριστεί ως σύνδρομο κατάχρησης της μάζας των καμπτήρων / πρηνιστών μυών. Είναι λιγότερη συχνή και πιο δύσκολο να θεραπευτεί από την έξω επικονδυλίτιδα.
• Η διάγνωση είναι επίσης κλινική με ευαισθησία στην έσω πλευρά του αγκώνα, δυσκαμψία ή δυσκολία στην κίνηση του αγκώνα και αδυναμία στον καρπό.
  
   
  
  
• Εμφανίζεται το ίδιο σε άντρες και γυναίκες, συνήθως μεταξύ των 30 και 50 ετών. 
• Προσβάλει κυρίως αθλητές αλλα και ασθενείς που σηκώνουν βάρη πάνω από 20 κιλά ή εργάτες που χρησιμοποιούν εργαλεία με επαναλαμβανόμενες δονήσεις (κομπρεσέρ). 
• Ο πόνος μπορεί να αναπαραχθεί κατά την κλινική εξέταση με υπό αντίσταση πρηνισμό του αντιβραχίου και κάμψη του καρπού. 
• Η θεραπεία είναι παρόμοια με εκείνη για την έξω επικονδυλίτιδα με περιορισμό της δραστηριότητας που πολλές φορές, ειδικά για αθλητές, μπορει να κρατήσει από έξι έως και 12 εβδομάδες, φυσικοθεραπείες (ειδικά χρήση υπερήχου) και νάρθηκες παρακονυλίτιδας (αντιρρόπησης). Πολλαπλές ενέσεις κορτικοστεροειδούς θα πρέπει να αποφεύγονται.