Νόσος Osgood-Schlatter (αποφυσίτιδα κνημιαίου κυρτώματος)
Η νόσος Osgood-Schlatter είναι μια συχνή αιτία πόνου στο γόνατο σε αναπτυσσόμενους εφήβους. Είναι μια φλεγμονή της περιοχής ακριβώς κάτω από το γόνατο όπου ο επιγονατιδικός τένοντας προσκολλάται στην κνήμη .
Η νόσος Osgood-Schlatter εμφανίζεται συχνότερα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, όταν τα οστά, οι μύες, οι τένοντες και άλλες δομές αλλάζουν γρήγορα. Επειδή η σωματική δραστηριότητα ασκεί πρόσθετη πίεση στα οστά και τους μύες, τα παιδιά που συμμετέχουν στον αθλητισμό - ειδικά σε αθλήματα τρεξίματος και άλματος - διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για αυτήν την πάθηση. Ωστόσο, οι λιγότερο δραστήριοι έφηβοι μπορεί επίσης να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα.
Όταν ένα παιδί είναι ενεργό, οι μύες του τετρακέφαλου τραβούν τον επιγονατιδικό τένοντα ο οποίος, με τη σειρά του, τραβάει τον κνημιαίο κύρτωμα. Σε ορισμένα παιδιά, αυτή η επαναλαμβανόμενη έλξη στο κύρτωμα οδηγεί σε φλεγμονή . Η προεξοχή ή το εξόγκωμα του κνημιαίου κυρτώματος μπορεί να γίνει πολύ έντονη.
Συμπτώματα
Τα επώδυνα συμπτώματα προκαλούνται συχνά από το τρέξιμο, το άλμα και άλλες δραστηριότητες που σχετίζονται με τον αθλητισμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, και τα δύο γόνατα έχουν συμπτώματα, αν και το ένα γόνατο μπορεί να είναι χειρότερο από το άλλο.
- Πόνος στο γόνατο και ευαισθησία στο κνημιαίο κύρτωμα
- Πρήξιμο στο κνημιαίο κύρτωμα
- Σφιχτοί μύες στο μπροστινό ή πίσω μέρος του μηρου
Εξέταση γιατρού
Κατά τη διάρκεια του ραντεβού, ο γιατρός σας θα ασκήσει πίεση στον κνημιαίο κύρτωμα, η οποία θα πρέπει να είναι ευαίσθητη ή επώδυνη για ένα παιδί με νόσο Osgood-Schlatter.
Επιπλέον, ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει από το παιδί να περπατήσει, να τρέξει, να πηδήξει ή να γονατίσει για να δει εάν οι κινήσεις προκαλούν επώδυνα συμπτώματα.
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να παραγγείλει μια ακτινογραφία του γονάτου του παιδιού για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση ή να αποκλείσει τυχόν άλλα προβλήματα.
Θεραπεία
Η θεραπεία για τη νόσο Osgood-Schlatter επικεντρώνεται στη μείωση του πόνου και του οιδήματος. Αυτό συνήθως απαιτεί περιορισμό της δραστηριότητας έως ότου το παιδί μπορεί να απολαύσει τη δραστηριότητα χωρίς ενόχληση ή σημαντικό πόνο μετά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται ξεκούραση για αρκετούς μήνες, ακολουθούμενη από ένα πρόγραμμα ενδυνάμωσης. Ωστόσο, εάν το παιδί δεν έχει μεγάλο πόνο ή δε χωλαίνει, η συμμετοχή σε αθλήματα μπορεί να είναι ασφαλής.
Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει πρόσθετες μεθόδους θεραπείας, όπως:
• Διατατικές ασκήσεις. Οι διατάσεις για το μπροστινό και το πίσω μέρος του μηρού (τετρακέφαλοι και μύες των οπίσθιων μηριαίων) μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου και στην πρόληψη της επανεμφάνισης της νόσου.
• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
• Πάγος. Το πάγωμα της φλεγμονώδους περιοχής μπορεί να μειώσει τον πόνο και το πρήξιμο. Χρησιμοποιήστε κρύες συσκευασίες για 15 λεπτά τη φορά, πολλές φορές την ημέρα. Μην εφαρμόζετε πάγο απευθείας στο δέρμα.
Αποτέλεσμα
Τα περισσότερα συμπτώματα θα εξαφανιστούν εντελώς όταν ένα παιδί ολοκληρώσει την εφηβική ανάπτυξη, γύρω στα 14 για τα κορίτσια και στα 16 για τα αγόρια. Για το λόγο αυτό, σπάνια συνιστάται χειρουργική επέμβαση.
Δημήτρης Χαρδαλούμπας Ορθοπεδικός
Νέα Μάκρη τηλ.: 6945 913 495
