ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΚΝΗΜΗΣ, ΠΟΔΟΚΝΗΜΙΚΗΣ & ΑΚΡΟΥ ΠΟΔΟΣ

• Μυϊκοί τραυματισμοί

  

  Γαστροκνημίου - υποκνημιδίου (πόδι του τένις), η βλάβη αυτή είναι ίσως πολύ πιο συχνή από ότι ρήξη του πελματικού τένοντα. Ενδείκνυται συντηρητική θεραπεία.

• Τραυματισμοί στους τένοντες

  
  

  • Βλάβη οπισθίου κνημιαίου τένοντα. Αυτή η βλάβη μπορεί να συμβεί σε μεγαλύτερους αθλητές. Οι ασθενείς παραπονούνται για πόνο στην αψίδα της ποδικής κάμαρας κατά τη φάση ώθησης στη βάδιση. Χειρουργικός καθαρισμός των επιμέρους ρήξεων και μεταφορά του μακρού καμπτήρα των δαχτύλων για χρόνιους τραυματισμούς συνιστώνται.
  • Τραυματισμοί των περονιαίων τενόντων

  • Εξάρθρημα / υπερξάρθρημα: Βίαιη ραχιαία κάμψη τoυ ποδιού σε υπτιασμό μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό του εγκάρσιου συνδέσμου. Η Διάγνωση επιβεβαιώνεται με την παρατήρηση του υπεξαρθρήμενου ή εξαρθρημένου τένοντα με πρηνισμό και ραχιαία κάμψη του ποδιού. Θεραπεία περιλαμβάνει την αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας
  • Τενοντοελυτρίτιδα – διαγιγνώσκονται πιο συχνά με τη μαγνητική τομογραφία και συχνά οδηγεί σε ρήξεις του περονιαίου τένοντα.
  • Οι επιμήκεις ρήξεις των περονιαίων τενόντων - Οι τραυματισμοί αναγνωρίζονται τώρα με αυξανόμενη συχνότητα. Αποκατάσταση και αποσυμπίεση γενικά ενδείκνυται.

  • Τραυματισμοί Αχίλλειου τένοντα

  • Τενοντίτιδα – η υπέρχρηση του τένοντα συνήθως απαντά στην ξεκούραση και φυσιοθεραπεία. Εξέλιξη σε μερική ρήξη μπορεί να απαιτήσει χειρουργική εκτομή της ουλής και του κοκκιώδη ιστού.
  • Ρήξη -. Προκαλείται από υπέρμετρη πελματιαία κάμψη με το πόδι σταθερό στο έδαφος. Οι ασθενείς μπορούν να αναφέρουν ότι αισθάνθηκαν κάτι σαν να " κάποιος να τους κλώτσησε από πίσω". Η δοκιμή Thompson είναι χρήσιμη για την επιβεβαίωση της διάγνωσης. Η θεραπεία παραμένει αμφιλεγόμενη. Ωστόσο, τα ποσοστά υποτροπής μειώνονται με την πρωτογενή χειρουργική αποκατάσταση, ενώ άλλες επιπλοκές (π.χ., τα προβλήματα τραύματος) παρατηρούνται με την χειρουργική επιδιόρθωση.

  
  

  

• Χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος

  Αν και είναι πιο συχνά εμφανίζεται μετα απο τραύμα, το χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος που σχετίζεται με τον αθλητισμό διαγιγνώσκονται όλο και πιο συχνά. Οι αθλητές ( ειδικά οι δρομείς και οι ποδηλάτες) μπορεί να νιώσουν πόνο που έχει μια σταδιακή έναρξη κατά τη διάρκεια άσκησης και που σε τελική ανάλυση περιορίζει την απόδοσή τους. Για τη διάγνωση οι πιέσεις του διαμερίσματος λαμβάνονται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση ( πίεση > 20 mmHg 5 λεπτά μετά την άσκηση ή απόλυτες τιμές πάνω από 15 mm Hg κατά την ανάπαυση ή πάνω από 30 mmHg 1 λεπτό μετά την άσκηση, θεωρούνται θετικές ). Το πρόσθιο διαμέρισμα της κνήμης εμπλέκεται πιο συχνά. Διάνοιξη περιτονιών ενδείκνυται για ανίατες περιπτώσεις.

  

• Σύνδρομα παγίδευσης νεύρων

  

  • Περονιαίου νεύρου - Α1:Τo κοινό περονιαίο νεύρο μπορεί να συμπιεστεί πίσω από την περόνη ή να τραυματιστεί από άμεσο χτύπημα σε αυτή την περιοχή. Α2:Το επιπολής περονιαίο νεύρο μπορεί να παγιδευτεί περίπου 12 cm πάνω από το ύψος του έξω σφύρου. Απελευθέρωση ενδείκνυται μερικές φορές. Το Εν τω βαθύ περονιαίο νεύρο μπορεί να συμπιεστεί από το κάτω καθεκτικό σύνδεσμο των εκτεινόντων τενόντων, που οδηγεί σε πρόσθιο συνδρομο ταρσιαίου σωλήνα και μερικές φορές απαιτείται η απελευθέρωση αυτής της δομής.
  • Σαφηνές νεύρο - Όταν συμπιέζεται μπορεί να προκαλέσει επώδυνα συμπτώματα κάτω και έσω του γόνατος.
  • Κνημιαίο νεύρο - Όταν το κνημιαίο νεύρο συμπιέζεται κάτω από το καθεκτικό σύνδεσμο των καμπτήρων πίσω από το έσω σφυρό, μπορεί να οδηγήσει σε συνδρομο ταρσιαίου σωλήνα. Το ηλεκτρομυογράφημα είναι χρήσιμο, και η χειρουργική απελευθέρωση είναι μερικές φορές απαραίτητη.
  • Έσω πελματιαίο νεύρο - Εμφανίζεται στο σημείο όπου ο μακρός καμπτήρας των δακτύλων και ο μακρός καμπτήρας του μεγάλου δακτύλου διασταυρώνονται και προκαλείται από εξωτερική πίεση από υποδήματα. Κοινώς ονομάζεται το πόδι του δρομέα και συνήθως ανταποκρίνεται σε συντηρητικά μέτρα.
  • Ιδία δακτυλικά νεύρα - Κοινώς ονομάζεται νεύρωμα Morton, η παγίδευση μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της φάσης ώθησης (push- off phase) στους αθλητές και στη demi - pointe θέση στους χορευτές. Συνήθως εμφανίζεται μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου μεταταρσίου πελματιαία και ανταποκρίνεται σε χειρουργική εκτομή, εάν αποτύχουν τα συντηρητικά μέτρα.

• Τα κατάγματα εκ κοπώσεως

  Είναι συχνά σε αθλητές που έχουν υποστεί μια ριζική αλλαγή στη ρουτίνα της προπόνησης τους και σε αθλήτριες αντοχής (λαμβάνεται ιστορικό εμμήνου ρύσεως). Συνήθως ανταποκρίνονται στην ξεκούραση και στην τροποποίηση της δραστηριότητας. «Δύστροπα» κατάγματα μπορεί να χρειαστούν χειρουργικής ανάταξης και οστεοσύνθεσης.

  • Κατάγματα κνήμης: αυτό είναι μια επιπλοκή των μη αναγνωρισμένων καταγμάτων κνήμης εκ κοπώσεως και μπορεί να είναι ένα δύσκολο πρόβλημα. Εμμονή της “dread black line” στην ακτινογραφία για περισσότερο από 6 μήνες, ειδικά με ένα θετικό σπινθηρογράφημα οστών, μπορεί να αποτελεί ένδειξη για τοποθέτηση μοσχευμάτων ή / και ενδομυελική ήλωση.
  • Κατάγματα σκαφοειδούς: Αυτή η βλάβη βρίσκεται συχνά σε καλαθοσφαιριστές. Ακινητοποίηση και αποφυγή φόρτισης του μέλους είναι σημαντικά κατά τη διάρκεια της αρχικής αντιμετώπισης αυτών των καταγμάτων. Ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση είναι μερικές φορές αναγκαία σε γραμμικά κατάγματα ( όπως φαίνεται στην αξονική τομογραφία ).
  • Freiberg οστεοχονδρίτιδα: εξομάλυνσης της κεφαλής του 2ου Μεταταρσίου, ενδείκνυται Συντηρητική αντιμετώπιση εκτός αν ο ασθενής έχει συμπτώματα.

  
  

  

• Jones κατάγματα

  

  Κατάγματα στο όριο μετάφυσης-διαφυσης του πέμπτου μεταταρσίου σε έναν αθλητή μπορεί να αντιμετωπιστεί πιο επιθετικά με την έγκαιρη κοχλιωτή ενδομυελική ήλωση πράγμα που επιτρέπει γρηγορότερη ίαση και την σύντομη επιστροφή στις δραστηριότητες.

• Τρίγωνο Οστάριο (Os trigonum) (σύνδρομο οπίσθιας πρόσκρουσης)

  

  Μπορεί να προκαλέσει πρόσκρουση με πελματιαία κάμψη του ποδιού, ιδιαίτερα σε χορευτές μπαλέτου. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τοπική έγχυση αναισθητικού και άλλα υποστηρικτικά μέτρα. Χειρουργική εκτομή του εμπλεκόμενου οστού, είναι μερικές φορές απαραίτητη.

• Πελματιαία απονευρωσίτιδα

  

  Φλεγμονή της πελματιαίας περιτονίας, είναι κοινή σε δρομείς. Ανάπαυση, πέλματα, διατάσεις, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τοπικές ενέσεις στεροειδών είναι χρήσιμα. Μερική πελματιαία διάνοιξη των περιτονιών είναι μερικές φορές απαραίτητη, αλλά η ανάρρωση μπορεί να είναι παρατεταμένη. Σε επιμονές περιπτώσεις μπορεί να αντιμετωπιστεί με φυσικοθεραπείες με ρεύματα.

• Πόδι του αθλητή της Χιονοσανίδας

  

  Κάταγμα του έξω φύματος του αστραγάλου. Η αξονική τομογραφία μπορεί να βοηθήσει για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση.

  Ένα κάταγμα με μικρά θραύσματα ( < 2 mm) μπορεί να αντιμετωπιστεί με κνημοποδικό νάρθηκα για 6 εβδομάδες, ενώ ένα κάταγμα με μεγάλα θραύσματα πρέπει να υποβάλλεται σε ανοικτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση.

• Διαστρέμματα αστραγάλου και αστάθεια

  

  Οι τραυματισμοί είναι συχνοί στους αθλητές και τις περισσότερες φορές αφορούν την πρόσθιο αστραγαλοπερονιαίο σύνδεσμο (ATFL) και περιστασιακά το πτεροπερονιαίο σύνδεσμο (CFL). Ο οπίσθιος αστραγαλο-περονιαίος σύνδεσμος (PTFL) σπάνια εμπλέκεται. Χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται σε περιπτώσεις με αστάθεια αστραγάλου, υπερβολική κλίση και με θετικό πρόσθιο συρταροειδές σημείο και που δεν ανταποκρίθηκαν στην συντηρητική θεραπεία.

• Αρθροσκόπηση Ποδοκνημικής

  

  Ενδείξεις: θεραπεία οστεοχόνδρινων καταγμάτων αστράγαλου, χρόνιος πόνος και πρόσθιο-εξω πρόσκρουση συνέπεια διαστρέμματος, αφαίρεση εξόστωσης της πρόσθιας αστραγαλοκνημιαίας άρθρωσης, καθαρισμός μετατραυματικής υμενίτιδας, αφαίρεση τρίγωνου οσταρίου (Os trigonum).