ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΡΠΟΥ ΚΑΙ ΑΚΡΑΣ ΧΕΙΡΑΣ
-
Σφυροδακτυλία «Mallet Finger»
Είναι η απόσπαση του εκτείνοντα τένοντα στο σημείο πρόσφυσης του στην βάση της τελικής φάλαγγας. Οι ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται για να αποκλείσουν κάταγμα. Αυτές οι βλάβες συνήθως αντιμετωπίζονται με παρατεταμένη ακινητοποίηση σε νάρθηκα σε θέση έκτασης ( > 6 εβδομάδες). Τα αποτελέσματα είναι σχεδόν καλά. Χρόνιες παραμελημένες βλάβες μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντική παραμόρφωση δίκην «λαιμού κύκνου»(«swan –neck deformity”).
-
Νόσος De Quervain
Αναφέρεται σαν στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος του καρπού ( μάκρος απαγωγέας του αντίχειρα [ APL ] και βραχύς εκτείνοντας τον αντίχειρα [ EPB ] ) και συνήθως εμφανίζεται σε αθλήματα με ρακέτα. Ωλένια απόκλιση του καρπού με τον αντίχειρα στην παλάμη ( δοκιμασία Finkelstein) αναπαράγει τα γενικά συμπτώματα του ασθενούς. Η θεραπεία περιλαμβάνει την τροποποίηση της δραστηριότητας, νάρθηκα, τοπική έγχυση, και μερικές φορές χειρουργική απελευθέρωση.
-
Τενοντίτιδες καμπτήρων και εκτεινόντων τενόντων
Τενοντίτιδα ωλένιου εκτείνοντα τον καρπό και/ή υπερξάρθρημα του έκτου ραχιαίου διαμερίσματος εμφανίζεται συχνά στο τένις και στους παίκτες του χόκεϊ. Οι ασθενείς βιώνουν επώδυνη αναπήδηση κατά τον πρηνισμό και υπτιασμό του χεριού. Ακινητοποίηση σε υπτιασμό με νάρθηκα είναι συνήθως απαραίτητη ενώ η χειρουργική αντιμετώπιση με τενοντόλυση και αποκατάσταση του έκτου διαμερίσματος μπορεί να χρήζεται σε επιμονές περιπτώσεις.
Τενοντίτιδα του κερκιδικού και ωλένιου καμπτήρα του καρπού είναι συχνή και σχετίζεται με την κατάχρηση, ιδιαίτερα σε παίκτες που χρησιμοποιούν ρακέτα. Τροποποίηση της δραστηριότητας, νάρθηκας και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη είναι συνήθως αποτελεσματικά. Χειρουργική τενοντόλυση σπάνια είναι απαραίτητη.
-
« Jersey δάκτυλο»
Αναφέρεται σε έναν τραυματισμό με απόσπαση του εν τω βάθει καμπτήρα στο σημείο πρόσφυσης του στη βάση της περιφερικής φάλαγγας (DIP). Η απόσπαση γίνεται με την ξαφνική υπερέκταση του δάχτυλου ενώ αυτό βρίσκεται σε κάμψη. Μπορεί να διαγνωστεί και με απλές ακτινογραφίες. Η ταξινόμηση Leddy περιγράφει τρεις τύπους: τύπου Ι, οπισθοχώρηση της τένοντα στην παλάμη, Τύπου II, οπισθοχώρηση στην κεντρική φαλαγγοφαλαγγική άρθρωση (ΡΙΡ) και τον τύπο III συνοδεύεται με ένα μεγάλο οστικό τεμάχιο χωρίς όμως σημαντική οπισθοχώρηση. Τύπου Ι τραυματισμοί πρέπει να επισκευάζονται νωρίς ( μέσα σε 1 εβδομάδα) λόγω της απώλειας της παροχής αίματος προς τον τένοντα. Αρθρόδεση προτιμάται σε περίπτωση καθυστερημένης αντιμετώπισης ( > 3 μήνες).
-
Κατάγματα σκαφοειδούς και δακτύλων
Tα κατάγματα αυτά συμβαίνουν συχνά σε αθλήματα επαφής. Επειδή η αγγειακή παροχή εισέρχεται περιφερικά, αυτά τα κατάγματα έχουν ένα υψηλό ποσοστό καθυστερημένης πώρωσης και άσηπτης νέκρωσης. Οξεία και υποξεία, απαρεκτόπιστα κατάγματα κάτω των 8 εβδομάδων μπορεί να αντιμετωπιστούν με τοποθέτηση νάρθηκα και με τον αντίχειρα σε θέση ελαφρές έκτασης και απαγωγής. Επίσης μη παρεκτοπισμένα κατάγματα που αντιμετωπίζονται χειρουργικά με διαδερμική τοποθέτηση βελόνων πωρώνονται γρηγορότερα , επιτυγχάνεται καλύτερο εύρος κίνησης και οι ασθενείς επιστρέφουν στην εργασία τους, και ενδεχομένως στις προπονήσεις, τους γρηγορότερα. Τα παρεκτοπισμένα κατάγματα αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η μη πώρωση μπορεί να αντιμετωπιστεί χειρουργικά με τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος. Η αξονική τομογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της παρεκτόπιση, ενώ η MRI είναι χρήσιμη να αποκλείσει κάταγμα και να αξιολογήσει την αγγείωση.
Κατάγματα Μετακαρπίων και φαλάγγων
Πολλά από αυτά τα κατάγματα επουλώνονται με κλειστή ανάταξη και ακινητοποίηση. Στο τέταρτο και πέμπτο μετακάρπιο η γωνία παρεκτόπισης που είναι ανεκτή είναι μεγαλύτερη από αυτή του δείκτη και του μέσου δάχτυλου. Κατάγματα, όπου εμπλέκονται αρθρώσεις, και εκείνα που προκαλούν στροφική παραμόρφωση θα πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η πρόωρη κινητοποίηση είναι το κλειδί για την επιτυχή αποκατάσταση.
Συχνά είναι τα κατάγματα στη κεφαλή του 5ου μετακαρπίου που συμβαίνουν σε μποξέρ (Boxer’s Fracture).
Κατάγματα που αφορούν την βάση του αντίχειρα στη καρπομετακάρπια άρθρωση (κάταγμα Bennett, το κάταγμα του Rolando) συχνά απαιτούν ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση.
-
Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
Επισκόπηση:
Ο καρπιαίος σωλήνας είναι ένα «τούνελ» στον καρπό και αποτελείται από τα οστά του καρπού ( οκτώ οστά στον καρπό ) και του εγκάρσιου συνδέσμου. Το μέσο νεύρο και οι καμπτήρες των δάχτυλων διέρχονται από αυτό το στενό τούνελ.
Ποια είναι τα συμπτώματα του σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα;
Συνήθως, τα άτομα με σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα ως πρώτο σύμπτωμα αναφέρουν ότι τα δάχτυλά τους μουδιάζουν το βράδυ.
Πώς θεραπεύεται το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη θεραπεία του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα:
Αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Η θεραπεία περιλαμβάνει την προσαρμογή του τρόπου με τον οποίο το άτομο εκτελεί μια επαναλαμβανόμενη κίνηση: Αλλάζοντας τη συχνότητα με την οποία εκτελεί την κίνηση και την αύξηση του χρόνου ανάπαυσης μεταξύ των κινήσεων.
Ακινητοποίηση και φαρμακευτική αγωγή
Χειρουργική. Αν σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία, τότε η χειρουργική επέμβαση είναι η επόμενη επιλογή θεραπείας.
-
Καρπομετακάρπια Αρθρίτιδα
